Najstarsza rasa wyżła, która dała początek wszystkim innym rasom, a której korzeni należy szukać w starożytności. Jest doskonałym psem myśliwskim, nie gubi tropu, stanowczy w stójce, wytrzymały i odporny, słucha przewodnika i utrzymuje z nim stały kontakt. Średniej wielkości, dochodzący do sześćdziesięciu kilku centymetrów wysokości w kłębie, umaszczenia białego z różnej wielkości i barwy plamami lub cętkami.
Zdjęcie znalezione na psy-pies.com
Jak wszystkie prawie wyżły jest ufny i spokojny. Daje się łatwo szkolić i pozostaje posłuszny przez cały czas. Nadaje się do hodowli jako pies domowy, ale wymaga bardzo dużo miejsca ze względu na swoją wielką aktywność, która zresztą utrzymuje się także w ostatnich latach jego życia. Wyżeł włoski przez cały czas zachowuje się jak szczeniak, poszukując okazji do zabawy i nie odstępując swojego właściciela bez wyraźnej komendy. Jest pojętny, więc dobrze wytresowany nie sprawia problemów, nie bywa agresywny ani zaczepny. Czasem bywa uparty, ale komendy przewodnika są bezwzględnie respektowane.
Dobrze znosi towarzystwo innych zwierząt i dzieci, choć za nimi nie przepada, jeśli nie wychowywał się z nimi od wieku szczenięcego. Nie podlega szkoleniu na psa stróżującego.
