Welsh Corgi Cardigan dla kogoś, kto się na rasach psów nie zna, może wyglądać jak mieszaniec, ale już po krótkim czasie obcowania z tym niezwykłym towarzyszem okaże się, że jest absolutnie psem rasowym. Są inteligentne, ale niezbyt łatwe w wychowaniu. Mają naturalną tendencję do przejmowania kontroli nad właścicielem- wszak to psy pasterskie, choć może na to nie wygląda. W Polsce mieszka ich niewiele, odmiana ta jest bardziej popularna choćby na Wyspach Brytyjskich czy w Skandynawii.
Zdjęcie znalezione na christeam.pl
O ile ze względu na charakter dość ciężko jest nad nimi zapanować, o tyle przynajmniej od strony pielęgnacji nie sprawiają większych kłopotów. Umaszczeń jest kilka, a sierść stosunkowo krótka, miękka, bardziej puszysta na ogonie. Cardigan wygląda dość pociesznie- ma masywny tułów umieszczony na krótkich, prostych kończynach, głowę podniesioną na długiej, potężnej szyi i zakończoną nieproporcjonalnie dużymi uszami.
Wierne, inteligentne i szybko się uczą, ale pozbawione mocnej ręki szybko się „usamodzielniają”. Raczej nie bywają agresywne, choć z całą pewnością nie są uosobieniem spokoju i rozwagi, jakich spodziewać się można po psach pasterskich. Mają swoje kaprysy, ale dla hodowcy, który umie je opanować praca z Cardiganami to prawdziwa przyjemność.
