Terier szkocki jest krótkonogim terierem o twardej i upartej osobowości. Początkowo używany do tępienia szkodników, jako jeden z nielicznych psów dobrze radził sobie także ze szkodnikami podziemnymi. Rychło jednak okazało się, że długa sierść bynajmniej nie ułatwia pielęgnacji, więc od lat trzydziestych dwudziestego wieku jest raczej zwierzęciem domowym.
Zdjęcie znalezione na zwierzaki-monciak88.bloog.pl
Jako pupil jest wybredny i nie lubi tresury. Ciężko jest nauczyć go choćby najprostszych komend, a jeszcze trudniej wyegzekwować posłuszeństwo w sytuacjach stresowych. Pomimo sympatycznego wyglądu ten niespełna trzydziestocentymetrowy terier nie należy do specjalnie towarzyskich. Nie jest też specjalnie wylewny, choć dość szybko przywiązuje się do właściciela, pozostając jednak niezależnym.
Teriery szkockie są uparte i samodzielne. Nie bywają agresywne, choć są odważne a nawet zuchwałe. Zacięte jak niemal wszystkie teriery i prawdopodobnie najbardziej hałaśliwe ze wszystkich.
Nie nadają się do trzymania w domach, w których są małe dzieci, bo cechą teriera szkockiego na pewno nie jest cierpliwość. Nie lubi też specjalnie pieszczot, a najbardziej nieszczęśliwy jest z powodu koniecznych zabiegów pielęgnacyjnych długiej sierści.
