Szpice włoskie to bardzo rzadka rasa. W sumie na świecie istnieje zaledwie około trzystu osobników wpisanych do ksiąg rodowodowych. Od dawien dawna używany był jako pies stróżujący, ponieważ jego niezwykle wyostrzone zmysły pozwalały mu donośnym szczekaniem obwieszczać pojawienie się intruza.
Zdjęcie znalezione na psy-pies.com
Sierść ma bardzo długą, szorstką i odstającą, dopuszczalne są barwy biała, ruda i szampan, choć ostatnia maść nie jest pożądana. Klasyczny, typowy dla szpiców zawinięty ogon z kitą.
Jest to pies bardzo towarzyski, co z pozoru wydaje się utrudniać mu prace stróża. Chętny do zabawy, bardzo rodzinny i przywiązany do właściciela. Jest bardzo radosny, więc jego rola w stróżowaniu często ogranicza się do roli ostrzegawczej, ponieważ różnie donośnym szczekaniem obwieszcza przybycie znajomego, jak i obcego. W stosunku do innych zwierząt jest raczej powściągliwy, za to bardzo chętnie przebywa z dziećmi, o ile te zbytnio mu nie dokuczają. W takich przypadkach najczęściej przenosi się na inne miejsce. Nie bywa agresywny ani złośliwy, choć jest czujny i czasem zdarza mu się straszyć jakieś drobniejsze zwierzę- szczura albo wiewiórkę.
Szpic włoski jest psem wymagającym, a szczególnie jeśli chodzi o pielęgnację jego długiej, trudnej w czyszczeniu sierści, niemniej jednak obcowanie z nim dostarcza wiele radości.
