Szpic niemiecki to nazwa wzorca, w którym mieści się pięć odrębnych grup różniących się pomiędzy sobą umaszczeniem i wielkością. Są wśród nich psy o wysokości w kłębie od osiemnastu do pięćdziesięciu kilku centymetrów. Trzy środkowe grupy: szpice małe, średnie i duże mają umaszczenie białe, czarne, biało-czarne lub brązowe.
Zdjęcie znalezione na psy-pies.com
Należą do psów czujnych, ale dość hałaśliwych. Szybko przywiązują się do właściciela. Szpice niemieckie są najmniej cierpliwe spośród wszystkich szpiców i z tego względu nie nadają się do domów, w których mieszkają małe dzieci. Zresztą szpice do domów nadają się w ogóle średnio, ponieważ są dość szczekliwe i temperamentne, jeśli nie zapewni się im odpowiedniej ilości ruchu to stają się złośliwe i nieposłuszne.
Tresura szpica niemieckiego nie jest najłatwiejsza, ale radzą sobie z nią także mniej doświadczeni hodowcy, pod warunkiem, że poświęci się im odpowiednio dużo czasu. Szpice niemieckie lubią bowiem chadzać własnymi drogami i trzeba sporej wytrwałości, żeby je tego oduczyć i przyzwyczaić do nowej hierarchii w stadzie, w którym już nie one są dominujące.
Szpice niemieckie są relatywnie najbardziej popularne spośród wszystkich szpiców, choć w hodowli wcale nie są najprostsze.
