Owczarki pirenejskie to rasa na tyle niejednorodna, że dla dwóch odmian tej rasy stworzono odrębne nazwy i wzorce: odmiana długowłosa i znacznie rzadsza, o krótkim włosie na pysku, face rase.
Zdjęcie znalezione na wikipedia.org
Nawet w przypadku psów odmiany długowłosej, w zasadzie nie potrzeba specjalnie wyszukanych zabiegów pielęgnacyjnych. Sierść czyści się łatwo i szybko, jedynie po wewnętrznej stronie ucha wymaga przystrzygania.
Są to psy bardzo bystre i aktywne. Owczarki pirenejskie nie znoszą bezczynności i najlepiej czują się na świeżym powietrzu. Bywa czasem szkolony na pełnienia obowiązków psa ratownika, choć obecnie raczej jest psem rodzinnym. Dość dobrze znosi dzieci, a zdenerwowany nie przejawia agresji, nie szczeka, ale po prostu odchodzi. Owczarki pirenejskie wymagają konsekwentnej tresury, w przeciwnym razie natomiast stają się uparte, a nawet krnąbrne, przestają słuchać właściciela. Dobrze prowadzone są posłusznymi, lojalnymi psami, które jednak mają swoje humory i kaprysy. Nie mają jednak, częstej u psów pasterskich, tendencji do dominacji, choć jeśli żyją z innymi zwierzętami to często zajmują pozycję dominującą, jeśli nie koliduje ona z już istniejącą hierarchią.
