Owczarki katalońskie to zróżnicowane w typie psy, dorastające przeciętnie pięćdziesięciu pięciu centymetrów w kłębie. Blisko spokrewnione z owczarkami pirenejskimi. Występują w dwóch odmianach, długo- i krótkowłosej, przy czym przedstawiciele tej ostatniej są spotykani bardzo rzadko.
Zdjęcie znalezione na psy-pies.com
Sierść długowłosych owczarków katalońskich jest falista, więc wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Jest dosyć twarda w dotyku, a umaszczenie jest swoistą mieszanką włosów białych, czarnych, srebrnych i brązowych w różnych kombinacjach i odcieniach.
Obecnie owczarki katalońskie zamiast do pilnowania stad- choć i w tej funkcji wciąż pracują- wykorzystuje się raczej jako domowe psy stróżujące. Jest to możliwe dzięki ich charakterowi. Nie są wprawdzie psami jednego pana, ale w stosunku do obcych zachowują się z rezerwą, a nawet niechętnie. Są psami, które bardzo chętnie się uczą, ale mimo tego, czasem wykazują tendencję do włóczęgostwa, raczej rzadką u psów pasterskich. Wskazana jest socjalizacja, dzięki której będą lepiej znosić towarzystwo innych zwierząt, wobec których z reguły przyjmują postawę dominującą. Choć ich zapotrzebowanie na ruch nie jest wielkie to bezwzględnie należy je zaspokoić.
