Otterhound jest brytyjskim psem myśliwskim. Pierwotnie używany był do polowań na niewielkie ssaki, ale zdarzało się także, że otterhoundy brały udział w polowaniach na grubszą zwierzynę. Pomimo swoich sporych rozmiarów (dorastają nawet siedemdziesięciu centymetrów w kłębie) poruszają się z gracją i lekkością. Obecnie otterhoundy są psami bardzo rzadko spotykanymi, hodowanymi głównie przez pasjonatów, rzadziej jako psy stróżujące.
Zdjęcie znalezione na vetstreet.com
Sierść otterhoundów składa się z miękkiego, wełnistego podszerstka oraz dłuższego, znacznie bardziej twardego włosia okrywowego. Charakterystyczne dla otterhundów są błony pomiędzy palcami, duża, kosmata głowa i sierść na kończynach pokryta warstewką wydzieliny łojowej.
Otterhoundy to wierne, oddane, ale niekoniecznie najbardziej układne psy myśliwskie. Mają tendencję do dominacji, więc nauka powinna być konsekwentna i zdecydowana, ale nie brutalna. Są to bardzo samodzielne psy, często wykazujące tendencję do włóczęgostwa, ale posłuszne właścicielowi. Do obcych odnoszą się z dużą rezerwą i dają się szkolić do roli psów stróżujących, pozostając czujnymi i bacznymi obserwatorami otoczenia pełnymi energii, ale czasem zbyt szczekliwymi.
