Mastify hiszpańskie wywodzą się z linii psów hodowanych u progu naszej ery na Półwyspie Iberyjskim. Dziś jest to rasa dużych psów, dorastających osiemdziesięciu pięciu centymetrów przy masie ciała do około sześćdziesięciu pięciu kilogramów. Zbudowane są masywnie, ale proporcjonalnie. Pierwotnym ich zastosowaniem była praca w charakterze ciężkich psów gończych, a jeszcze częściej, jako psów stróżujących i obronnych. Jego praca zresztą dziś ma bardzo podobny charakter, zwłaszcza że szkolenie na psa stróżującego ułatwia temperament mastifów hiszpańskich. W niektórych krajach mastify hiszpańskie służą w policji lub wojsku.
Zdjęcie znalezione na wikipedia.org
Sierść jest średniej długości, słabo przylegająca. Dopuszcza się maści czarne, w odcieniach czerwieni z różnobarwnym nalotem lub białymi znaczeniami.
Ze względu na swoją wielkość nie jest to pies łatwy w utrzymaniu. Nie wymaga wprawdzie gigantycznej ilości ruchu, ale i tak wybieg powinien mieć słuszne rozmiary, podobnie jak spora może być ilość zjadanego dziennie pokarmu.
Są to psy wytrzymałe i odporne, nieufne i niezbyt cierpliwe. Zdecydowanie mniej nadają się do trzymania w domu niż ich angielscy kuzyni. Niewłaściwie wychowane zdradzają tendencję do zachowań agresywnych.
