Łajks rosyjsko-europejska jest niespełna sześćdziesięciocentymetrowym psem myśliwskim. Używane były, i są nadal, do polowania na grubą zwierzynę, nie wyłączając niedźwiedzi, ale także na mniejsze zwierzęta: lisy czy ptactwo.
Zdjęcie znalezione na wikipedia.org
Sierść łajki doskonale oddaje jej przystosowania do surowego klimatu. Podszerstek jest miękki i obfity, sierść okrywowa zróżnicowana: krótsza na uszach, najdłuższa na szyi. Najczęściej spotyka się psy o umaszczeniu czarno-białym, ale w zasadzie każda kombinacja bieli i czerni jest dopuszczalna.
Łajki są rosyjsko-europejskie są bardzo wytrwałe i samodzielne. Jeśli nie są właściwie tresowane to samodzielność może przerodzić się w upór. Nie bywają agresywne, jeśli nie są sprowokowane. Jeśli walczą to robią to z całkowitym poświęceniem. Jako psy myśliwskie są bardzo skupione i uważne, utrzymujące stały kontakt z przewodnikiem. Uczą się chętnie, ale tresura musi być bardzo konsekwentna, żeby móc w pełni kontrolować zachowanie psa, zwłaszcza w obliczu czegoś, co mogłoby zostać przezeń uznane za zagrożenie. Łajki rosyjsko-europejskie nie sprawdzają się jako psy stróżujące, ponieważ ich tresura do tego zadania jest bardzo czasochłonna i nie zawsze efektywna.
