Jamniki to niemieckie psy myśliwskie. Używane były do polowań na zwierzęta żyjące w norach, do czego predestynuje je charakterystyczna budowa ciała. Jest to rasa bardzo zróżnicowana, dlatego wyróżnia się trzy odmiany ze względu na długość sierści, a także trzy odmiany ze względu na wielkość psa. Najmniejsze z nich osiągają siedemnaście, największe dwadzieścia pięć centymetrów.
Zdjęcie znalezione na zapytaj.onet.pl
Sierść może mieć różną strukturę w zależności od włosa, natomiast dopuszcza się każde umaszczenie, choć białe bez podpalania i całkowicie czarne nie są preferowane w hodowli.
Jamniki nie są, wbrew obiegowej opinii, psami łatwymi w tresurze. Są bardzo uparte i samodzielne, więc nie zawsze chętnie przystępują do nauki kolejnych poleceń, choć raz nauczone, nigdy ich nie zapominają i potrafią je bezbłędnie wykonywać. Jamniki niezwykle silnie przywiązują się do właściciela. Jeśli odpowiednio szkolone i socjalizowane to mogą żyć w dobrej komitywie z dziećmi, natomiast w stosunku do obcych- zarówno zwierząt, jak i ludzi- są ostrożne i nieufne, co sprawia, że dobrze sprawdzają się jako psy stróżujące, zwłaszcza że szczekają bardzo głośno. Długowłose jamniki są ze wszystkich najspokojniejsze, ale w niczym nie umniejsza to ich uporu ani ochoty biegania za wszystkimi mniejszymi zwierzętami.
