Górski pies pirenejski z kraju Basków to pies molosowaty osiągający około osiemdziesięciu centymetrów wysokości w kłębie. W jego żyłach płynie krew kuvasza, owczarka podhalańskiego i anatolijskiego.
Zdjęcie znalezione na psy-pies.com
Przeważająca część pogłowia jest umaszczona biało, choć dopuszczalne są także maści kremowa, bladożółta czy wilcza oraz rude łaty, zwłaszcza w okolicach głowy.
Górski pies pirenejski w historii otrzymywał już różne zadania: był traktowany jako pies pociągowy, obronny i pasterski czy stróżujący. Każde z tych zadań wymaga od psa specyficznych umiejętności, dlatego też górskie psy pirenejskie to stworzenia o bardzo ciekawej konstrukcji osobowości.
Są jednocześnie silne, ambitne, ale i delikatne i opiekuńcze. W zależności od wyszkolenia mogą w różny sposób reagować na zagrożenia, dają się bez problemu szkolić do zadań psa stróżującego, ale równie dobrze mogą sprawdzić się w roli psa rodzinnego. Wobec dzieci są cierpliwe, a inne zwierzęta domowe traktują z wyrozumiałością. Są spokojne, a trening pozwala zapanować nad bardziej gwałtowną stroną ich charakteru. Zdecydowanie jednak nie są psami typowo domowymi, ponieważ ich zapotrzebowanie na ruch jest całkiem pokaźne.
