Gończy słowacki to prawdopodobnie bardzo stara rasa, choć pierwszy dokument, w którym pojawia się sformułowanie o czystości rasy datowany jest na osiemnasty wiek. Tak samo jak wcześniej, również i dziś jest hodowany głównie przez myśliwych.
Zdjęcie znalezione na psy-pies.com
Sierść gończego słowackiego jest krótka, przylegająca, ułożona na podszerstku i połyskliwa. Jedyne dopuszczalne umaszczenie to czarne podpalane, przypominające nieco black and tan.
Gończy słowacki jest trudnym do ułożenia psem. Niezależnie od tego, czy traktowany jako pies domowy czy myśliwski, zawsze odznacza się bardzo dużą samodzielnością i chętnie dominuje nad przewodnikiem. Aby do tego nie dopuścić potrzeba intensywnego i konsekwentnego treningu. Gończy słowacki bardzo dobrze pracuje na tropie, ma świetny węch i chętnie sam wykonuje wszystkie zadania, czasem nie utrzymując kontaktu z przewodnikiem.
Odpowiedni trening jest bardzo czasochłonny, a i tak jest to pies, na którym można wprawie polegać, ale który zawsze jest w pewnym stopniu nieprzewidywalny. Niezbyt wylewny, nie lubi nadmiernych pieszczot. Ma duże zapotrzebowanie na ruch i bywa hałaśliwy, więc nie jest najlepszym wyborem dla osób mieszkających w mieście.
