Gończy grecki to bardzo stara rasa psów. To jednak wszystko, co wiadomo o ich pochodzeniu z cała pewnością. Ich instynkt łowcy jest bardzo silny, dlatego niedoświadczony przewodnik może mieć poważne problemy z nauczeniem psa posłuszeństwa.
Zdjęcie znalezione na opsach.pl
Gończy grecki ma dwuwarstwową, wodoodporną sierść, wyłącznie w umaszczeniu czarnym podpalanym, inne umaszczenia, jakkolwiek pojawiają się wśród szczeniąt, nie są akceptowane przez FCI.
Gończy grecki ma wyjątkowo dobry węch. Jest uważany za najlepiej pod tym względem wyposażoną rasę wśród wszystkich psów gończych. Jest bardzo samodzielny i potrafi być uparty. Na pewno można o nim powiedzieć, że ma usposobienie myśliwego. Gończe greckie są bowiem wytrwałe, cierpliwe i posłuszne, jednocześnie odważne, czujne, szybkie i zwinne, co daje im przewagę nad zwierzyną łowną. Nauczone komendy wykonują od razu i robią to idealnie, a na dodatek w absolutnej ciszy. Warunkiem jednak jest odpowiedni trening, tym bardziej potrzebny, bo gończe greckie mają skłonność do dominowania, więc szybko to one przejmują kontrolę nad niedoświadczonym przewodnikiem.
Ich popularność nie jest wielka, ale jest to rasa rozpoznawalna i pożądana, jednak jednocześnie trudna w prowadzeniu.
