Foksterier szorstkowłosy przez długi czas używany był równolegle z odmianą krótkowłosą, jednak wskutek dziwnych zbiegów okoliczności nie mógł zdobyć tak dużej popularności aż do pierwszej połowy dwudziestego wieku, kiedy to foksteriery szorstkowłose znacznie częściej można było zauważyć niż kilka lat wcześniej.
Zdjęcie znalezione na Polki.pl
Sierść jest dwuwarstwowa, podszerstek gruby, a włos okrywowy twardy, skręcony lub przynajmniej falisty, twardy i gęsty. Okrywa włosowa w porównaniu z foksterierem krótkowłosym daje lepszą ochronę przed przypadkowymi zranieniami.
Zachowaniem przypomina foksteriera krótkowłosego, ale na szczęście dla właścicieli nie wszystko uznaje za trofeum łowieckie, więc nie poluje na domowe zwierzęta i nieco mniej nalega na przynoszenie olbrzymich konarów do domu. Jest jednak ciekawski i bardzo ambitny, co nie pozwala mu tak od razu się poddać, w związku z czym niekorzystne dla siebie komendy próbuje bagatelizować. Kiedy jednak zrozumie, że zabawa się skończyła, staje się na powrót bardzo posłusznym, dobrze ułożonym, acz nadal pobudzonym, energicznym i żwawym psem. Przy niewielkim wzroście (niespełna czterdzieści centymetrów) jest bardzo silny i odważny.
