Eurasier jest niemieckim psem zaklasyfikowanym do sekcji szpiców azjatyckich. Rasa powstała jako próba restytucji psa syberyjskiego, co tłumaczy domieszkę krwi chow-chow. Psy osiągają w kłębie sześćdziesiąt centymetrów, suki są niewiele od nich niższe. Są to raczej niezbyt szeroko znane psy, hodowane głównie przez entuzjastów.
Zdjęcie znalezione na wikipedia.org
Sierść eurasierów jest krótka, ale bardzo gęsta i miękka. Dopuszcza się kilka odmian barwnych, rudą, szarą, czarną, wilczastą. W żadnym z tych przypadków nie są dopuszczalne białe znaczenia na łapach.
Eurasier jest psem cichym i spokojnym. Uczy się niezbyt szybko, ale za to pozostaje bezwzględnie posłuszny. Wymaga socjalizacji, niekoniecznie bardzo intensywnej, jednak nawet po jej przejściu może mieć poważne kłopoty z akceptacją nowych członków rodziny. Dotyczy to także pojawiających się w międzyczasie zwierząt domowych. Nieważne w jakim środowisku eurasierowi przyjdzie żyć, najważniejsze, by było ono możliwie stałe, bo psy te w ogóle kiepsko znoszą jakiekolwiek zmiany w swoim otoczeniu. Są oddane i wierne wszystkim członkom rodziny, ale zazwyczaj z większym respektem podchodzą do osób, które brały osobisty udział w szkoleniu psów.
