Epagneul bretoński to wyżeł kontynentalny w typie spaniela. W kłębie osiąga wysokość nieznacznie przekraczającą pół metra. Jest to jedna z najpopularniejszych we Francji ras psów myśliwskich i zdecydowanie najczęstsza spośród wszystkich, które w pracy wykorzystują górny wiatr, a to właśnie jest ich cecha charakterystyczna.
Zdjęcie znalezione na psy-pies.com
Epagneul bretoński ma sierść stosunkowo długą, krótszą na głowie, dłuższą na kończynach, miejscami wykazująca tendencję do falistości lub kędzierzawienia. Najczęściej spotyka się umaszczenie łaciate na białym tle, plamy zwykle mają barwę czekoladową, choć nie jest to jedyna dopuszczalna opcja.
Jedyną praktycznie potrzebą psów tej rasy jest potrzeba ruchu. Są idealnymi myśliwymi, wytrwałymi, energicznymi, w miarę samodzielnymi, ale utrzymującymi kontakt z przewodnikiem i bezwzględnie posłusznymi. Poza pracą również sprawują się wybornie: epagneul bretoński bardzo dobrze czuje się w towarzystwie dzieci, lubi także towarzystwo innych zwierząt, nie wyłączając przedstawicieli własnej rasy. Jest spokojnym, opanowanym, bezkonfliktowym psem. Szkoli się go stosunkowo łatwo, choć wymagana jest konsekwencja i delikatność w odnoszeniu się do psa.
